آئین مستان

حرمت آرزوی من

نوکریت آبروی من

چو گشته چشم و خون دل

از غم تو وضوی من

میدونم منو میخری یا حسین

منو کربلا می بری یا حسین

فقط کار من گریه و زاری شده

فقط کار تو دلبری یا حسین

منو کربلا میبری یا حسین

آقام آقام آقام حسین

دلم دخیل پرچمت

میمیرم آخر از غمت

تو رو به جون فاطمه

بگو یه بار خریدمت

چه نورانی جلوه روی تو

چه طوفانی موج گیسوی تو

میدونی آقا خونه قلب من

شده گوشه ی طاق ابروی تو

آقام آقام آقام حسین
 

سر زده، باز دلم تا حرمت پر زده

عمریه این در و اون در زده

به سیم آخر زده

خمارم، کربلا دوباره بیقرارم

کی میام سر رو ضریح میزارم

 ثانیه میشمارم

حرم تا حرم قد کشیدن داره

مثه آهو اینجا دوییدن داره

حرم تا حرم ضجه ی فاطمه است

و اینجاست که جامه دریدن داره

به شور و همهمه

با اشک و زمزمه

قرار ما همه

کربلا، علقمه

حسین وای....

دلبرم، سایه دست تو روی سرم

کی میام با پدر و مادرم

یک شب جمعه حرم

دل فدات، قد کشیدم توی روضه هات

مجنونم کرده کرببلات

تشنه ام آب فرات

شبهای زیارت چه لذت داره

میگن کربلا رفته عزت داره

میگن هر کسی کربلا را دیده

یه خونه توی باغ جنت داره

حرم حرم طلاست

دیار پر بلاست

قدیمی ها میگن

بهشت کربلاست

بازم دلم پر از غم آقا آقا

دوباره توی حرم آقا آقا

تموم سال نگاه من دریا دریا

چشم به راه محرمه آقا آقا

تا تورو دارم غمی ندارم

بی تو خزونم توئی بهارم

آسمونه نگاهه بیقراره من تیره و تاره

این غم برا آقا بسه که مثه من نوکری داره

شرمندتم اگه دلم گاهی برا  تو کم میزاره

مثل مول، توی دنیا، تک وتنها

یابن زهرا

سپیده ی سحر من آقا آقا

تو شام دل قمر من آقا آقا

دیدن روی ماه تو امشب هر شب

امید چشم تر من آقا آقا

کی میشه من هم کربلایی شم

مددی امشب شهدایی شم

قاب عکسه ستاره های آسمون شده بهونه

دعای شهیدا منو تا مجلس تو میرسونه

خدا کنه دلم تا آخر پای این نهضت بمونه

یابن زهرا

آبرو دادی به گدات ارباب ارباب

نگاه کردی به زیر پات ارباب ارباب

دعای تو منو نگه داشته آقا

فدای دستای دعات ارباب ارباب

از توئه هر چند همه و جودم

تو با من بودی با تو نبودم

آرزو میکنم که  رو به راه بشم اما نمیشم

میگم باید به راه تو فدا بشم أما نمیشم

هرسال به تو قول میدم از خوبا بشم اما نمیشم

نوشته روی پرچما حسین غریب فاطمه

چشمای خیس عاشقا داد می زنه محرمه

تا، روضه ی زهراست تو سینه‌هامون

هدیه زهراست پیرهن سیامون

چه خوبه تو حسینیه، نماز گریه هامون

دعا کنین امضا بشه، برات کربلامون

وای غریب مادر

از بچگی تو هیئتا عشق تو یادمون دادن

با روضه‌های کربلا راهو به ما نشون دادن

شد، نام قشنگت ورد لب ما

روضه ی عباس، مشق شب ما

هنوز محرم که میاد، پر می کشه دلامون

دعا کنین امضا بشه، برات کربلامون

وای غریب مادر

نمک نداره سال ما اگه محرم نباشه

اگه محرم نباشه می خوام که عالم نباشه

تا، نگاه ارباب، ما رو نشون کرد

روضه اصغر، بزرگمون کرد

دعا کنین که فاطمه، دعا کنه برامون

دعا کنین امضا بشه، برات کربلامون

باز محرم اومد، محرم اومد

وای غریب مادر

شب های جمعه می گیرم هواتو

اشک غریبی می ریزم براتو

بیچاره اون که حرم رو ندیده

بیچاره تر اون که دید کربلاتو

آه امون از غریبی، صبوری

آه چه جوری بسازم با دوری

شاه کرامت کجا تو کجا من

این کربلایت چه ها کرده با من

اشکای زهرا تو صحرا برا تو

شب های جمعه صبوری برا من

بیچاره اون که حرم رو ندیده

بیچاره تر اون که دید کربلاتو

آه حرم باز پر از بوی سیبه

آه خدایا حسینم غریبه

ای دل داغ دار من

خیمه ی کربلای تو

هر نفسم شراره ی

آتش خیمه های تو

یوسف کربلای من

شهید نینوای من

از چه برهنه ای چه شد

پیرهن و ردای تو

گه فراز نیزه ها

گه به کنار قتلگه

می نگرم به روی

می شنوم صدای تو

وای وای وای وای آقام حسین ...

میوه ی قلب مادرم

چنین نبود باورم

که بین دشمنان تو

گریه کنم برای تو

ماه به خون خضاب من

همیشه آفتاب من

از چه به خاک خفته ای

چشم من است و جای تو

نیزه شکسته ها همه

دور تو گرم زمزمه

مانده هنوز در گلو

ذکر خدا خدای تو

وای وای وای وای آقام حسین ...

بهر زیارت تنت آمده ام به قتلگه

کوفه روم به دیدن

راس ز تن جدای تو

زائر پیکر تو ام

همسفر سر تو ام

هم ره نیزه دارها

می دوم از قفای تو

وای وای وای وای آقام حسین ...